به گزارش شبکه خبری ایرانیان،حضرت عبدالعظیم حسنی علیه السّلام، یکی از شخصیتهای بزرگ علمی، عملی و جهادی است که تاکنون آن گونه که شایسته است، شناخته نشده است. عبدالعظیم حسنی، امام رضا (ع) و امام جواد (ع) را درک کرده و نقل است که ایمان خویش را بر امام هادی (ع) عرضه داشت و در زمان او وفات یافت. بنابراین، نیاکان حضرت عبدالعظیم علیه السّلام به ترتیب، عبارتند از: ۱. عبدالله بن علی ۲. علی بن حسن ۳. حسن بن زید ۴. زید فرزند امام حسن علیه السّلام
نسب او با چهار واسطه به امام حسن (ع) میرسد. شیخ صدوق، مجموعه روایات او را با عنوان جامع اخبار عبدالعظیم گردآوری کرده است.
پدر حضرت عبدالعظیم علیه السّلام، «عبدالله» نام داشت و مادرش، «فاطمه» دختر عقبة بن قیس بود عبدالله، در زمان حیات جدّش «حسن بن زید» متولّد شد و، چون قبل از تولّدش، پدرش «علی» در زندان درگذشت، جدّش کفالت او را به عهده گرفت
از عبدالله، به نقلی، پنج پسر و به نقلی، نُه پسربر جای ماند که یکی از ایشان حضرت عبدالعظیم علیه السّلام بوده است.
نام جدّ اوّل حضرت عبدالعظیم علیه السّلام، «علی» و لقب او «سدید» است. وی همراه پسرعمویش عبدالله محض و گروهی دیگر از سادات حسینی، در دوران خلافت منصور بر ضدّ عبّاسیان قیام کرد. جمعی از آنان و از جمله وی، دستگیر و به بغداد منتقل شدند. او پس از مدّتی در زندان وفات یافت.
جدّ دوّم حضرت عبدالعظیم علیه السّلام، «حسن» نام داشت. وی تنها فرزند پسر زید بود که از بزرگان عصر خودش به شمار میرفته، و در بین بنی هاشم، به بخشش، کَرَم، سخاوت و خدمت به محرومان، شهرت داشته است. وی از سوی منصور عبّاسی به ولایت مدینه گمارده شد؛ ولی پس از مدّتی، مورد خشم و او قرار گرفت و به زندان افتاد و در سال ۱۶۸ ق، در هشتاد سالگی از دنیا رفت.
جدّ سوّم حضرت عبدالعظیم علیه السّلام، زید فرزند بزرگ امام حسن مجتبی علیه السّلام است. ایشان متولّی اوقاف پیامبر خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم بوده و به جلالت قدر، کرامت طبع، عزّت نفس و کثرت نیکوکاری، توصیف گردیده است.