برخی از جوانان این مرزوبوم فکر می کنند کشورشان ایران در زمینه ارایه الگوی مناسب مد و لباس چیزی برای عرضه ندارد، و برخی هم چشم های خود را به آن سوی مرزها دوخته اند که سال جدید چه مد و برندی در حوزه مد ولباس وارد کشور می شود.در پاسخ باید بگویم کشورمان ایران با داشتن فرهنگ و تمدن هفت هزار ساله هیچ چیز برای عرضه مد و لباس کم ندارد.در واقع نباید آنچه را که خود داریم ز بیگانگان تمنا کنیم.
از این رو نویسنده تلاش کرده در این متن نسبت به طور ساختار مند با معرفی منطقه ای با عنوان مکران، بخشی از تمدن و هویت ایرانی را جهت اطلاع خوانندگان بیان کند.
 اما منطقه مکران کجاست؟
به سواحل دریای عمان در جنوب شرق کشور تا جنوب غرب پاکستان سواحل مکران می‌گویند. یعنی این سواحل از شرق بندرعباس شروع می‌شود و تا مرز پاکستان و ایران ادامه دارد. مردم محلی به آن مَکران می‌گویند، اما در اشعار فردوسی مُکران هم نوشته شده. اهمیت سواحل مکران به این خاطر است که تنها بندر اقیانوسی ایران یعنی چابهار، در آن قرار دارد.
منطقه مکران دارای ۲۰۰ جاذبه زیست محیطی جانوری و گیاهی است و یکی از مکان های مهم این منطقه روستای کلپورگان با سابقه ۷ هزار سال ثبت جهانی در زمینه سفال است طرح های خاصی که روی سفال های این منطقه به دستان زنان بومی این روستا به عنوان میراث غنی در حوزه سفال گری نقش می بندد. این منطقه دارای هنر سوزن دوزی است.هنری ماندگار و یادگار زنان بلوچی به حساب می آید هنری که دارای گلدوزی های خاص است و در هیچ منطقه ای از ایران پیدا نمی شود.
تاپیش از انقلاب اسلامی در حوزه طراحی ها، طراحان کشورمان کمتر به این منطقه توجه کرده اند، ایران کشوری غنی و دارای تنوع نماد ها و نشانه ها است، بخشی از نشانه ها در تصویر مفهوم دارد و براساس آن قابلیت اجرا شدن در آثار هنری دارد.مثلا در حوزه نشانه ها ممکن است برخی از طراحان از پروانه استفاده کنند، وجه نشانه ای پروانه نوزایی و تولد است و نقشی که قرار است از پروانه بر روی لباس حک شود شناخت مفهومی است که طراح با الهام و برداشت از نمادها و نشانه ها بر روی لباس خلق می کند.
نمادهای زیادی در سراسر ایران از جمله سیستان و بلوچستان و بخصوص منطقه مکران وجود دارد که توجه به این نمادها در خلق آثار بی بدیل بسیار مهم است. حداقل یک سابقه صد ساله در حوزه گرافیک داشته ایم.
همچنین یکسری از نمادهایی که در فرهنگ کشورمان از گذشته تاکنون بوده و امروزه به یک برند جهانی تبدیل شده، کاشی کاری مسجد جامع نطنز است، این کاشی کاری مربوط به دروه ایلخانیان در قرن هفتم هجری قمری است باجستجو در نمونه کاشی های این دوره، نمونه طراحی شده امروز آن را در کارخانه مرسدس بنز و آرم سه پر مرسدس بنز مشاهده می کنیم. جالب است بدانید که پیشینه آرم استفاده شده در اتومبیل مرسدس بنز در قرن ۲۱ به کاشی کاری قرن هفتم مسجد جامع نظنز برمی گردد.از این نوع نمادها در کشورمان بسیار است که به آن توجه شده است و داستان آن به جهانگردانی برمی گردد که در دوره های مختلف به ویژه دوره صفویه از نماهای این دوره دیدن کرده و نمونه برداری کرده اند و در برند های مطرح امروز از آن استفاده شده است.
از دوره صفویه به بعد بسیاری از مینیاتورهای ایرانی به سمت غرب کشیده شدند و از المان های تاریخی ایران بهره برده و در طراحی های امروز استفاده کردند و آثار تاریخی این دوره را در برند مرسدس بنز جهانی کردند.
اگر مد های اروپایی را جستجو کنیم مشاهده می کنیم که بسیاری از طراحان اروپایی در خلق آثار خودشان از نمادهای ایرانی استفاده کرده اند شاید ما پس از انقلاب اسلامی دچار بحران هایی مانند جنگ، تحریم و ... بوده ایم  و از استفاده این نمادها در حوزه مد ولباس بی نصیب مانده ایم همین امر ما را به فکر فرو برده است حالا که اوضاع روبراه است هم اکنون می‌توانیم خودمان از این نمادها در مد ایرانی استفاده کنیم.  امروز برندهای مطرحی مانند ژیوانشی و هرمس از طرح فرش، گبه و گلیم ایرانی در پارچه‌ها و لباس‌های خودشان استفاده کردند.
نمادهای بسیاری در کشور ایران وجود دارد که به آن کمتر توجه شده است و یکی از زمینه های بروز و ظهور آن در زمینه مد و لباس است. نمونه دیگری از نمادهای ایرانی دیگری که غربی ها از آن برای خود استفاده کرده‌اند و الان به یک برند مطرح دنیا از نمادهای ایرانی تبدیل شده است، برند ورساچه است. فرشته‌ای که به عنوان نماد ورساچه شناخته می‌شود ریشه در فرهنگ و تاریخ ما دارد ولی ما دانش کمی دراین زمینه داریم و از گنجی که در خانه داریم بی‌خبریم. اگر بتوانیم این نمادها را درست استفاده کنیم قطعا با سرعت زیادی بین مردم رشد می‌کند و باعث صعود مد ایرانی و جایگزینی آن با مد‌های غربی می‌شویم.

کلمات کلیدی