در این مناظره ابتدا تیم موافق به تعریف اخلاق حرفه ای و کمی گرایی پرداخت و عنوان کرد: در ایران جذب دانشجویان توسط کنکور که کاملاً کمی و از طریق مهارت های تست زنی و محفوظات صورت می گیرد، رخ می دهد. شورای عالی انقلاب فرهنگی نیز طی مصوبه سال ۹۴ مسائل کمی از جمله تعداد کتاب، مقاله و شرکت در کارگاه ها و … را به عنوان راه های ارتقای اساتید اعلام کرده است.

این گروه ادامه داد: چرا باید شأن استاد توسط تعداد مقاله ها مشخص شود؟ مگر وظیفه استاد تربیت دانشجو و آورده علمی نیست؟ بررسی کمی تعداد دانشگاه ها، دانشجویان و اساتید ایران نشان می هد که کمیت در ایران بالا اما بررسی شاخص کمی از جمله ارجاع به مقاله ها و کتاب های ایرانی نشان می دهد که از نظر کیفی وضع مناسبی نداریم.

گروه مخالف گزاره(گروه جیم) نیز عنوان کرد: ما باید اصلی ترین عامل را در تضعیف اخلاق شناسایی کنیم. اخلاق حرفه ای مفهومی درونی است که بر پایه خود فهمی درونی شکل می گیرد.

این گروه در ادامه اخلاق حرفه ای دانشجویان را تعریف و شاخص های آن را از دیدگاه دکتر فراصت عنوان کرده و ادامه داد: احساس مسئولیت اجتماعی، پاسخگویی، شفافیت، پرهیز از جانبداری، صداقت و … از جمله شاخص های اخلاق حرفه ای هستند که احساس مسئولیت اجتماعی در رأس این شاخص ها قرار دارد. اگر دانشجویان و اساتید احساس مسئولیت کنند انگیزه کافی و لازم در ارتقای دانشگاه ها ایجاد خواهدشد. اکنون در شرایط بد اقتصادی قرار داریم اما آیا از استادان اقتصاد برای حل مشکلات اقتصادی مشورت گرفته می شود؟ خیر؛ هر کسی کار خود را انجام می دهد. حتی مقاله های خوب هم موردتوجه قرار نمی گیرد. اینکه مشکل را محدود به کمی گرایی کنیم، ما را از سایر راه کارها دور می کند. در ادامه این مناظره ها دو سؤال از تیم مقابل داریم: چرا سایر علل تضعیف اخلاق حرفه ای را مد نظر قرار نمی دهید؟ از دست رفتن پیوند دانشگاه و جامعه و اینکه دانشگاه رفع کننده مشکلات جامعه نیست چه تأثیری در تضعیف اخلاق حرفه ای دارد؟

گروه موافق پاسخ داد: بر اساس اعلام مسئولان شاخص اعتماد جامعه به دانشگاه و اساتید کاهش یافته در حالی که شاخص های کمی از قبیل تعداد دانشجویان، اعضای هیئت علمی و مقاله ها افزایش داشته است.

این گروه از تیم مقابل به دلیل عدول و خروج از موضوع گزاره انتقاد کرد.

گروه مخالف نیز در ادامه با تأکید بر اینکه از گزاره (موضوع بحث) خارج نشده است، ادامه داد: به نظر ما کمی گرایی مشکل اصلی در تضعیف اخلاق حرفه ای نیست چرا که در دانشگاه ها ناگزیر از نوعی ارزیابی کمی هستیم.این مسئله برای پرهیز از ترجیهات سلیقه ای رخ می دهد. مشکل در بسیاری از مواقع کمی گرایی نیست بلکه مشکل این است که در بسیاری از موارد همین کمی گرایی نیز درست اجرا نمی شود و در آن نظرات شخصی دخالت داده می شود. البته نباید ملاک های ارزیابی را محدود کنیم بلکه باید وزن دهی مناسبی به ملاک های کمی و کیفی داشه باشیم و در نهایت تلقی ما این است که رسالت دانشگاه گم شده است.

گروه موافق استدلال کرد: ما در مناظره در رابطه با اصلی ترین واژه ها صحبت می کنیم. اما تیم رقیب جوابی در مورد دلیل کمی گرایی ارائه نداده است؟! ما اخلاق حرفه ای را مطرح کرده ایم و اینکه چرا کمی گرایی با آن در ارتباط است. عوامل تضعیف اخلاق حرفه ای در دانشگاه ها زیاد است اما عامل اصلی کمی گرایی است و البته مشکل تقلیل کمی گرایی به ارزیابی کمی است ما حتی ارزیابی کیفی را در قالب کمی نمایش می دهیم.

گروه مخالف نیز از اینکه در چارچوب گزاره مناظره صورت نمی گیرد گلایه کرد و گفت: مقام بحث، پیدا کردن علت اصلی تضعیف اخلاق حرفه ای در دانشگاه ها است. آیا اگر کمی گرایی را در دانشگاه ها حل کنیم مشکل کشور حل و دانشگاه ها به پیش می رود؟ شما (تیم رقیب) برای اثبات دیدگاه خود باید سایر عوامل را مطرح و اثبات کنید. مشکل اصلی کمی گرایی است.

در ادامه گروه مخالف دو سؤال مطرح کرد: چرا کمی گرایی را علت اصلی تضعیف اخلاق حرفه ای می دانید؟ رابطه پیوند دانشگاه و جامعه را در این مسئله چگونه ارزیابی می کنید؟

در بخش پایانی نیز گروه موافق در جمع بندی سخنان خود گفت:  بین عدم مسئولیت و کاهش کیفیت دانشگاه ها چه علتی است؟ در تحقیقات مربوط به کمی گرایی در دانشگاه ها نیز بیشترین تحقیقات نشان دهنده تأثیر منفی کمی گرایی بر کیفیت دانشگاه ها است. دو عامل ارتباط دانشگاه و جامعه و مسئولیت اجتماعی نیز باید وجود داشته باشد اما در کشور ما تعداد دانشجویان ۲ تا ۱۵ برابر شده و طبق آئین نامه ها ارتقای اساتید ۵ برابر شده است و اصلاً کیفیت در این زمینه مطرح نیست! در کشورهای مختلف دنیا نیز با کاهش کمی گرایی موفقیت علمی و کیفی حاصل شده است.

گروه مخالف نیز در جمع بندی خود گفت: وقتی می گوییم تعداد دانشجویان زیاد شده اما این مسئله چه ربطی به تضعیف اخلاق در دانشگاه ها دارد؟ از سوی دیگر اگر کمی گرایی را کنار بگذریم چه جایگزینی برای آن وجود دارد؟ واژه کیفی گرایی نیز واژه ای مبهم است. ما ملاکی برای جایگزینی با کمی گرایی نداریم و با کنار گذاشتن کیفی گرایی آیا اخلاق حرفه ای تضمین می شود؟

این گروه ادامه داد: دانشگاه ها در حال حل معضلات جامعه نیستند و کاری به جز مقاله سازی ندارند. دانشگاه ها از جایگاه خود خارج شده اند و اگر چه کمی گرایی محدودیت هایی ایجاد می کند اما باید باشد و مشکل اصلی جای دیگری است که باید حل شود.

در پایان این مناظره گروه جیم (گروه مخالف با گزاره) به عنوان گروه برنده اعلام شد.

پایان خبر