اعضای تیم جیم را که از دو دانشگاه تهران و امام صادق هستند علی رضا صدیقی، رضا هاشم زادگان، محمد صابر نیکنام و محمد سعید ممتازنیا تشکیل می دهند و اعضای تیم فرهنگ نیز شامل علی رضا بهاری، مهدی عیدی قلعه قاضی، جواد انصاری زاده و جهانگیز سایانی هستند.

در ابتدای این مناظره تیم موافق گزاره «خصوصی سازی در کشورهایی مانند ایران موجب گسترش رانت و فساد اقتصادی می شود» خصوصی سازی را در مفهوم عام از میان برداشتن همه فعالیت های دولتی و در تعریف خاص به واگذاری صنایع به بخش خصوصی تعریف کرد و گفت: اما باید پرسید خصوصی سازی در ایران چگونه است و آیا با وجود عدم شفافیت خصوصی سازی در ایران قابل شکل گیری هست یا خیر؟

این گروه ضمن سخن از فقدان نهاد حامی بازار در ایران ادامه دادند: در ایران ظرفیت و منابع لازم برای به وجود آمدن نهادهای حامی بازار وجود ندارد به همین دلیل شکلی از خصوصی سازی در ایران ایجاد می شود که منجر به غارت منابع می شود. در ایران گفته می شود که خصوصی سازی به معنای واگذاری کار مردم به مردم تعریف می شود اما این یک دروغ بزرگ است. خصوصی سازی در ایران به معنای واگذاری امکانات دولت به اقلیتی از مردم است اما این اقلیت را چه کسی تعیین می کند؟! ساختار و بافت سیاسی ایران به نحوی است که اگر به قدرت سیاسی نزدیک باشید می توانید به نخبه اقتصادی تبدیل شوید.

گروه مخالف استدلال کردند: خصوصی سازی لزوماً منجر به فساد نمی شود بلکه باعث کاهش فساد می شود. فساد یعنی استفاده از امکانات عمومی در جهت منافع شخصی. چگونه می شود بدون در نظر گرفتن انواع و روش های مختلف خصوصی سازی مدعی شویم این مسئله منجر به فساد می شود. خصوصی سازی باعث کاهش تصدی گری دولت می شود و بستر فساد کاهش پیدا می کند. برخی از انواع فساد اساساً با خصوصی سازی افزایش پیدا نمی کند مثل اختلاس که استفاده کارکنان از منابع دولتی است.

این گروه ادامه دادند: بررسی وضعیت ۲۷ کشور درحال توسعه نشان می دهد که خصوصی سازی منجر به کاهش فسادشده. البته شاید تجربه سال های اخیر در خصوصی سازی منجر به نگاه منفی به این مسئله شده اما آنچه در ایران رخ داده خصولتی سازی است نه خصوصی سازی.

گروه موافق نیز مطرح کرد: بحث این است که چرا خصوصی سازی در ایران منجر به فساد می شود؟ مسئله عدم شفافیت در واگذاری بنگاه های دولتی است. هفت تپه را ببینید. اولویت دولت در خصوصی سازی کسب درآمد است و کسانی این خصوصی سازی را کسب می کنند که رانت اطلاعاتی دارند.

گروه مخالف نیز گفت: آیا خصوصی سازی یک ضرورت است که باید درست اجرا شود یا وسیله ای برای انتقال دارایی ها به افراد خاص؟ دولت فربه ناکارآمد است. کسی موافق خصوصی سازی بد نیست و اساساً آنچه در ایران رخ داده خصوصی سازی نیست.

گروه موافق نیز اظهار کرد: گزاره ما خصوصی سازی در ایران است و نمی خواهیم بگوییم اصل خصوصی سازی خوب است یا بد. مسئله دولت فربه مطرح شد در حالی که فقط ۹ درصد کارمندان بخش مولد زیر نظر دولت هستند. در مورد اختلاس از بابک زنجانی صحبت نکردید؛ اکنون بستر لازم برای خصوصی سازی در ایران وجود ندارد.

گروه مخالف استدلال کرد: منابع آمارهایی را که مطرح کردید، ارائه کنید. کشورهای مشابه ایران در جهان وجود دارد که در حال توسعه هستند که در آنها خصوصی سازی منجر به کاهش فساد شده است. لاجرم خصوصی سازی منجر به فساد در ایران نمی شود. عرضه سهام عدالت چگونه می تواند منجر به فساد شود؟ وجود بابک زنجانی نیز مثالی از واگذری امکانات دولتی به بخش خصوصی نیست.

در بخش نهایی و جمع بندی نیز گروه موافق عدم موفقیت کشور روسیه در واگذاری بنگاه های بزرگ به مردم و واگذاری به وابستگاه دولتی را به عنوان نمونه ناموفق خصوصی سازی مطرح و سؤال کرد چرا باید راه اشتباه را ادامه دهیم؟ باید ببینیم اصلاً خصوصی سازی در چه بخشی نیاز است و به چه کسانی باید صورت گیرد؟

گروه مخالف نیز گفت: خصوصی سازی باید با نگاه کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت رخ دهد و اگر از بنگاه های بزرگ شروع شود منجر به رانت می شود. تجربه ایران تاکنون موفق نبوده اما اگر با نگاه عملی انجام شود موفق خواهد بود. حدود ۳۰ تا ۴۰ درصد اقتصاد ما دولتی است پس نمی شود که ۹ درصد کارکنان فقط دولتی باشند. خصوصی سازی منجر به کشف فساد دولتی می شود نه اینکه منجر به افزایش فساد شود و با برنامه ریزی صحیح می شود خصوصی سازی درست را اجرا کرد.

در نهایت گروه جیم که مخالف گزاره بود به عنوان گروه برنده اعلام شد.

پایان خبر