ایرانیان_ما برای قشر جوان تولید مناسبی نداشته ایم. متاسفانه بیهوده افرادی را ستاره می کنند که بعد برای کار با آنها باید التماس کنند. مدیریت برنامه ریزی ما خیلی چشم انداز روشنی برای سینما و تئاتر ندارد. ما نیاز به تنوع گونه های نمایشی داریم که مردم فرودست و فرادست بتوانند از آنها استفاده کنند.
به گزارش شبکه خبری ایرانیان به نقل از روابط عمومی و امور بین الملل موزه انقلاب اسلامی و دفاع مقدس؛ یکی دیگر از برنامه های چهل شاهد با هدف بررسی تئاتر کشور برگزار شد. مهمان این قسمت از چهل شاهد مجید امرایی، دراماتراپیست، کارگردان تئاتر، روزنامه‌نگار و استاد دانشگاه علامه طباطبایی بود. امرایی در این برنامه گفت: پس از جنگ هنرمندان عرصه آثار نمایشی دست به کار شدند و به تولید آثار مختلف با موضوعات جنگ و انقلاب اسلامی، برای دعوت و ترغیب مردم برای حضور در جبهه های دفاع مقدس پرداختند تا دشمن متجاوز را بشناساندن که یکی از بهترین زبان ها، زبان نمایش بود به این علت که مخاطب داشته و هنرمند با هنر دوست چهره به چهره در ارتباط بود. وی در ارتباط با آسیب های تئاتر دفاع مقدس، گفت: یکی از مهمترین مشکلات تئاتر دفاع مقدس، این است که نمایش نامه نویسان باید دفاع مقدس را تخیل کنند، در شرایطی که هنوز افرادی که در جنگ حضور داشتند، وجود دارند. در حوزه برنامه ریزی نیز هنوز مدیران به دنبال تولید آثار هیجانی هستند که در هشت سال جنگ اتفاق افتاده، در صورتی که الان باید به دنبال منطق دفاع مقدس، باشند. در حال حاضر باید بدنبال راضی کردن جوانانی بود که پیش از این هیچ خاطره ای از جنگ نداشته اند.
این و استاد دانشگاه علامه طباطبایی در ادامه گفت: حوزه فرهنگ و هنر، حوزه تحول پذیر است در صورتی که در تئاتر امروز وجود ندارد. خیلی از اتفاقات در هنرهای نمایشی در دانشگاه ها اتفاق می افتد یعنی خیلی از آدمهایی که بعنوان نمایشنامه نویس، کارگردان، بازیگر و ... شناخته می شوند در همان دانشگاه خود را آرام آرام مطرح می کنند اما بعد که وارد بازار حرفه ای می شوند، پس زده می شوند چون قدرت جنگ در حوزه فرهنگی را ندارند.
مجید امرایی با انتقاد از هدفمند نبودن هزینه ها در بحث هنر و فرهنگ، گفت: جامعه را نمی توان یک طبقه دانست و باید برای هر طبفه تئاتر داشته باشیم اما در جامعه ای که تئاتر طبقه پایین و متوسط اجتماعی وجود نداره، حق نداره به سمت تئاتر لاکچری حرکت کند اما تنوع آن لازم است. ما برای قشر جوان تولید مناسبی نداشته ایم. متاسفانه بیهوده افرادی را ستاره می کنند که بعد برای کار با آنها باید التماس کنند. مدیریت برنامه ریزی ما خیلی چشم انداز روشنی برای سینما و تئاتر ندارد. ما نیاز به تنوع گونه های نمایشی داریم که مردم فرودست و فرادست بتوانند از آنها استفاده کنند. اما وقتی طبقه فرو دست نمی تواند تئاتری را ببیند، حقی نداریم که بودجه ای به تئاتر طبقه فرا دست اختصاص دهیم.