به گزارش شبکه خبری ایرانیان، جواد سمساری‌لر ‌ضمن تشریح آخرین وضعیت‌ حمل و نقل بین‌المللی کشور در شرایط فعلی تحریم، اظهار داشت: در حال حاضر 546 شرکت عضو این انجمن هستند و این انجمن که گذشته که در قالب سندیکا فعالیت می‌کرد، جزو قدیمی‌ترین انجمن‌های حمل و نقلی کشور است.

رئیس هیأت مدیره انجمن صنفی شرکت‌های حمل و نقل بین‌المللی ایران ادامه داد: قبل از سال 1374 قانونی برای ترانزیت نداشتیم اما همان سال‌ها ‌با همکاری سازمان راهداری، قوانین پیمایش، سرعت کامیون‌ها، اسناد لازم و غیره را نوشتیم.

وی ادامه داد:‌ این انجمن در دهه 1960 کار خود را در ایران آغاز کرد و در همه این سال‌ها تحت حاکمیت بخش خصوصی بوده و دولتی نبوده است.

سمساری‌لر با بیان اینکه حال حمل و نقل بین‌المللی خوب نیست، اضافه کرد: دولت هیچ همکاری با حمل و نقل بین‌المللی نداشته است.

رئیس هیأت مدیره انجمن صنفی شرکت‌های حمل و نقل بین‌المللی ایران افزود: در شرایط تحریم کنونی هم حدود هشت ماه پیش بود که بانک مرکزی اعلام کرد به شما ارز می‌دهیم، اما ما گفتیم ارز نمی‌خواهیم، فقط شما با ما کاری نداشته باشید.

وی گفت: متأسفانه در بخش حمل و نقل بین‌المللی، تعداد سازمان‌های تصمیم‌گیر بسیار زیاد است و حدود 25 سازمان، وزارتخانه و ستاد در این حوزه برای ما مصوبه و قانون دارند.

سمساری‌لر با اشاره به ظرفیت‌های بالای ترانزیت‌ در کشور و موقیعت مناسب جغرافیایی ایران از این منظر، گفت: متأسفانه نتوانسته‌ایم از این ظرفیت کشور خوب استفاده کنیم ضمن آنکه ظرفیت کشورهای محصور در خشکی (لندلاک) را هم از دست داده‌ایم و ترکیه گوی سبقت را از ما ربوده است.

رئیس هیأت مدیره انجمن صنفی شرکت‌های حمل و نقل بین‌المللی ایران با تأکید بر اینکه شرایط حمل و نقل بین‌المللی برای واردات کالا و ترانزیت دچار مشکل است‌، افزود: با توجه به همین تحریم‌های موجود، ارتباط بانکی با کشورهای دیگر بسیار سخت است و ما پول‌های خود را از طریق صرافی‌ها دریافت می‌کنیم.

سمساری‌لر بیان کرد: قانون امور گمرکی و آئین‌نامه آن در سال 92 تصویب و ابلاغ شد، اما این قانون در کشور اجرا نمی‌شود و در واقع نوعی تحریم داخلی هستیم؛ چرا یک وسیله حمل به قیمت 600 میلیون تومان به لب مرز برسد و بعد پانزده روز برای ثبت سفارش در گمرک بماند؟ ما به یک فورواردر اروپایی نمی‌توانیم بگوییم برای حمل کالا به مقصد ایران ثبت سفارش داشته باشید.

رئیس هیأت مدیره انجمن صنفی شرکت‌های حمل و نقل بین‌المللی ایران افزود: 35سال پیش ایران جزو کنوانسیون گمرکی TIR شد که فلسفه آن تسهیلات امور مرزی است.

وی ادامه داد: کنوانسیون 1952 اولین کنوانسیون در این باره بود که مشکلاتی داشت و نهایتاً کنوانسیون TIR1975 در دنیا رایج شد،‌ بنابراین دفترچه‌ای که 200 هزار دلار گارانتی بین‌المللی داشت به دست هر راننده می‌دادند و مشخصات کالای داخل کانتینر پلمپ شده را هم می‌دانستند.

رئیس هیأت مدیره انجمن صنفی شرکت‌های حمل و نقل بین‌المللی ایران افزود: اما همین کنوانسیون TIR که مصوب مجلس شورای اسلامی و شورای نگهبان است، فقط تا مرز ایران اجرا می‌شود.

سمساری‌لر گفت: همچنین امروز توقف‌های پشت مرز و هزینه‌ها برای کامیون‌داران و شرکت‌ها زیاد شده است، لب مرز آزمایشگاه‌هایی گذاشته‌اند که باید سیالات آزمایش شوند.

وی بیان کرد: راننده زمانی که کالایی را برای حمل دریافت می‌کند، نمی‌تواند آن را از نظر وجود مواد مخدر کنترل کند، چرا باید در یکی از حلبی‌های سس گوجه‌فرنگی که برند یک کارخانه معتبر هم باشد، 250 کیلوگرم هروئین باشد که راننده از همه جا بی‌خبر به خاطر این میزان هروئین در کشورهای دیگر زندانی باشد؟

رئیس هیأت مدیره انجمن صنفی شرکت‌های حمل و نقل بین‌المللی ایران ‌بیان کرد: تعداد زیادی راننده به جرم حمل مواد مخدر که خودشان بی‌اطلاع بوده‌اند، امروز در کشورهای مختلف زندانی هستند، متأسفانه تعداد این راننده‌ها هم از سوی این کشورها رسانه‌ای نمی‌شود تا مشکلات بعدی با مقامات کشور ما نداشته باشند.

سمساری‌لر افزود: حتی ناجا و وزارت خارجه هم آمار دقیقی از راننده‌های زندانی ما به علت حمل مواد مخدر ندارند.

رئیس هیأت مدیره انجمن صنفی شرکت‌های حمل و نقل بین‌المللی ایران گفت: ما امروز در کشورهایی نظیر ترکیه، ایتالیا، آلمان و غیره راننده ایرانی زندانی به دلیل حمل مواد مخدر داریم.

وی با اشاره به مشکلات مرزی راننده‌های ترانزیت، گفت:‌ از دیگر مشکلات کامیون‌داران این است که باید هر بار لب مرز 110 هزار تومان فقط بابت اسکن پرداخت کنند، ضمن آنکه 99 درصد کامیون‌های وارده به کشور در مرزهای ما باز می‌شود و برخورد با بار فیزیکی است.

رئیس هیأت مدیره انجمن صنفی شرکت‌های حمل و نقل بین‌المللی ایران افزود: بسیاری از صاحبان کالا که به عنوان مثال قاب عکس یا مبلمان صادر می‌کنند، در نوار بالای این کالاها مواد مخدر پنهان کرده‌اند و همین امر موجب می‌شود راننده خطوط ترانزیت ما در کشورهای مختلف دستگیر و به جرم حمل مواد مخدر، زندانی شود.

وی اظهار داشت: با وجود آنکه ما مصوبه سازمان راهداری و حمل و نقل جاده‌ای را داریم، مبنی بر اینکه راننده‌ها می‌توانند به عنوان مثال در مسیر اسپانیا 4 هزار و 500 یورو و یا در مسیر آلمان 5 هزار یورو به همراه خود داشته باشند، اما هنگ مرزی به هیچ عنوان این موارد را قبول ندارد و همان قانون 2 هزار یورو که برای مسافر مصوب شده است را برای راننده هم اجرا می‌کند، در حالی که این راننده فقط باید در کشور ترکیه بابت عبور کامیون خود از دریاچه وان 2 هزار و 800 یورو پول کشتی بدهد، گازوئیل با نرخ آزاد دریافت کند و اگر نقص فنی برای کامیون پیش آمد، ارز پرداخت کند، اما گوش شنوایی وجود ندارد و لب مرز، بازار مکاره است.

رئیس هیأت مدیره انجمن صنفی شرکت‌های حمل و نقل بین‌المللی ایران گفت: گمرک بزرگترین مانع پیش‌روی شرکت‌های حمل و نقل است، اگر آنها قانون سال 92 را اجرا کنند، برای ما کافی است، اما مشکل آن است که مدیران قانون را تفسیر می‌کنند و بلافاصله بخشنامه در هر حوزه‌ای صادر می‌کنند و با تغییر یک مدیر هم آن بخشنامه لغو نمی‌شود، بلکه بخشنامه‌ای روی بخشنامه‌های دیگر اضافه می‌شود.

رئیس هیأت مدیره انجمن صنفی شرکت‌های حمل و نقل بین‌المللی ایران گفت: ما موافق آزادسازی نرخ سوخت هستیم تا بدین ترتیب مشکلات قاچاق سوخت رفع شود.

سمساری‌لر افزود: با 300 لیتر گازوئیل سهمیه‌ای روزانه، یک کامیون ما حداکثر 4 تا 5 ساعت می‌تواند سیر کند، ‌متوسط سیر یک کامیون در اروپا سالانه 300 هزار کیلومتر است و اما این رقم در کشور ما سالانه 60 هزار کیلومتر است، یعنی یک دستگاه کامیون 600 میلیون تومانی با یک دستگاه کفی 400 میلیون تومانی فقط 60 هزار کیلومتر سیر در سال دارد و این نشان از وجود مشکل دارد.

رئیس هیأت مدیره انجمن صنفی شرکت‌های حمل و نقل بین‌المللی ایران کمبود لاستیک را از دیگر مشکلات راننده‌ها اعلام کرد و گفت:‌ یک دستگاه کامیون 18 چرخ دارد ولی توزیع لاستیک بسیار محدود است و همین موجب می‌شود کامیون‌دار مجبور می‌شود که با لاستیک فرسوده تردد کند که به اتفاقات بعدی و تصادفات می‌انجامد.