خان محمدی دیدار از خانواده های شهدا و ایثارگران را فرصتی برای تجدید روحیه مسئولان در خدمت به ملت و موجب افتخار و دلگرمی جهت تقویت در ادامه امور دانست و اظهار داشت: شهدا گنجینه ای گرانبها در مسیر زندگی و خدمت به جامعه هستند.

در این دیدار صمیمانه خان محمدی پای درد دل مادر شهید نشست و از ایشان خواست به مسئولان نصیحتی کند.

مادر شهید علی قمی کردی با قلبی پاک و مادرانه به بیان خاطرات سردار پرداخت وبیان داشت: شهیدعلی قمی کردی، در سال 1339 در شهر مقدس« قم »به دنیا آمد و 24 سال بعد در «کردستان» به درجه ی رفیع شهادت نائل آمد.

وی افزود: در دوران انقلاب شکوهمند اسلامی، هنگام پخش اعلامیه و نوار، مورد اصابت گلوله مزدوران رژیم قرار گرفت و به شدت مجروح شد. و این جراحات موجب شد تا یک پای ایشان مقداری کوتاه شود.

پس از انقلاب نیز هنگامی که ایشان مشغول آموزش نظامی به نیروها بود، از ناحیه پای سالم خود به شدت شکستگی استخوان پیدا می کند و به همین دلیل تا لحظه شهادت از ناحیه پاهای خود ناراحتی و مشکل داشتند.

مادر شهید قمی اذعان داشت: علی رغم مخالفت مسئولان با حضور ایشان در کردستان به دلیل وضعیت جسمانی وی، او بی توجه به هشدار ها و توصیه ها به همراه شهیدان بروجردی، کاظمی، محمود کاوه و علی گنجی زاده عازم کردستان می شود و تیپ ویژه شهدا را که بعد ها تبدیل به لشگر شد پایه گذاری نمودند و تا سال 63 در سمت فرماندهی عملیات و قائم مقام تیپ مشغول فعالیت بود.

وی افزود: پس از شهادت وی تلاش خانواده برای یافتن وصیتنامه از او به نتیجه نرسید تا اینکه شهید «محمود کاوه» در خواب شهید قمی را می بیند و «علی» به او می گوید که وصیت نامه ام لای یکی از کتاب هایم قرار دارد و نام کتاب را نیز به شهید کاوه می گوید. شهید کاوه به منزل او در پیشوای ورامین می رود و وصیت‌نامه ای را که در زیر می‌خوانید در میان اوراق همان کتاب می‌یابد.

در ادامه مادر بزرگوار شهید از جوانان عاجزانه درخواست کرد: نظام جمهوری اسلامی ایران را حفظ کرده و به بنیان‌های انقلاب و شهدا پایبند باشید و در جهت نگهداری و حفظ این میهن پرافتخار کوشا باشید.

مادر مهربان شهیدقمی بیان داشت: علی را در قطعه 24 به خاک سپردند، بالای مزار شهید چمران و کنار شهید حاجی پور، همان جایی که بار ها رفته بود و به برادرش گفته بود: یک روزی مرا درست همان جا دفن خواهند کرد.

وی افزود: پدرش که از ائمه جماعت پیشوای ورامین بود تا چندی پیش، هر شب جمعه بر سر مزار فرزندش روضه اباعبدالله می خواند تا اینک آن روحانی آزاده نیز به دیار باقی شتافت،امید است که با فرزند مجاهد خود محشور شود .

وصیت نامه سردار شهید علی قمی کردی بدین شرح است:

بسم الله الرحمن الرحیم

با درود به رهبر کبیر انقلاب اسلامی امام خمینی و با درود به روان پاک شهدای گلگون کفن انقلاب اسلامی، بخصوص شهدای مظلوم و گمنام کردستان، با لا خص شهید مظلوم بروجردی و شهید ناصر کاظمی و شهید گنجی زاده، قبل از هز چیز از برادران یا خواهرانی که وصیت نامه حقیر را می خوانند عاجزانه تقاضا دارم که از خداوند متعال درخواست آمرزش گناهانم را بنمایند. در دعاها و نیایشهایتان و در مجالسی که روضه ابا عبد الله (ع) خوانده می شود و شما به یاد مظلومیت و غریبی سید الشهدا(ع) اشک می یریزید و دلتان می شکند، خدا را به مظلومیت و غریبی حسین (ع) قسمش بدهید که گناهان مرا ببخشد و از سر تقصیراتم بگذرد. اما بعد، هر کس از من طلب دارد قرضم را ادا کنید و هر کس هم از من طلب دارد، مدیون می باشد که اظهار نکند. از کلیه رزمندگان کردستان که با جیره خواران شرق و غرب می رزمند، تقاضا دارم که با مردم ، رئوف و مهربان باشند و از کلیه برادرانی که مدتی در منطقه کردستان بودند و تجربه ای کسب کرده اند، تقاضا مندم که همچون شهید بروجردی ها و کاظمی ها که چون کوه در کردستان با تمام کمبود ها و نارساییها و سختیها و مشکلات ساختند و تا آخرین نفسهایشان در این منطقه محروم ماندند و شهید شدند، تا از بین بردن آخرین نفر ضد انقلاب در منطقه بمانند و خدمت به این منطقه محروم بنمایند. مردم را از یوغ ستم این جنایات پیشگان آزاد نمایید. اگر جنازه ام پیدا شد در بهشت زهرا(س) دفن کنید و هر گاه بر سر مزارم برای فاتحه خوانی آمدید، روضه ابا عبد الله(ع) بخوانید تا به خاطر اشکهایی که به یاد مظلومیت حسین (ع) ریخته می شود. خدا از سر تقصیراتم در گذرد.

والسلام علیک و الرحمه الله و برکاته
علی قمی کردی