حمیدرضا خان محمدی معاون وزیر آموزش و پرورش و رئیس این سازمان با بیان اینکه معماری موضوعی میان رشته‌ای است و برای ارتقاء کیفیت آن، هم افزایی تخصص‌های مختلف را می طلبد، اظهارداشت: تنوع در محیط‌های یادگیری از اهمیت بسزایی برخوردار است و ایجاد آن می‌تواند به بهبود فرآیند آموزش و یادگیری دانش‌آموزان کمک کند.

وی افزود: معماری داخلی مدارس، موضوعی است که در طراحی و معماری مدارس در سال‌های اخیر مغفول واقع شده‌است و عدم توجه کافی به بکارگیری مناسب رنگ، نور، فضای سبز، آب و ... در فضای داخلی کلاس‌ها و همچنین فضاهای ارتباطی در مدارس، آسیب جدی در طراحی فضاهای مذکور می‌باشد.

رئیس سازمان نوسازی مدارس بیان کرد: وجود طرح‌های یکسان در معماری مدارس، فرم ثابت کلاس‌ها و معلم محور بودن کلاس‌های درس با روش‌های نوین آموزشی در تضاد می‌باشد و لازمه تحقق آن پژوهش و ارائه طرح‌های انعطاف‌پذیر در فضاهای داخلی مدارس است؛ به گونه‌ای که متناسب با فعالیت‌های مختلف آموزشی، امکان بسط و چیدمان متنوع فضایی فراهم گردد.

این مقام مسئول اذعان داشت: وجود برخی ضوابط و مقررات و الزام به رعایت آن در طرح‌ها، خود عاملی برای کاهش کیفیت فضایی در طرح‌های معماری شده‌است. به طور مثال ارتفاع دست‌انداز پنجره در فضاهای آموزشی، عملاً چشم‌انداز بصری را حذف و دانش‌آموزان را از دید و منظر محیط محروم می نماید.

خان محمدی مجتمع های آموزشی و پرورشی موسوم به حیات طیبه را که از سال 1390 در تمامی استان‌های کشور احداث و مورد بهره‌ برداری قرار گرفته‌اند قابل بررسی و پژوهش دانست و تصریح کرد: به دلیل عدم پیش بینی زیرساخت‌های اجرایی و مدیریتی در طراحی و احداث فضاهای مذکور، اهداف و اصول حاکم در ایجاد مجتمع های آموزشی بزرگ مقیاس که با اشتراک فضاها و مدیریت یکپارچه همراه بود در زمان بهره برداری  این ساختمان ها مورد توجه قرار نگرفت و با دیوارکشی و عدم دسترسی و ارتباط لازم مدارس به یکدیگر، اهداف تحولی طرح مذکور محقق نشد.

وی در پایان افزود: ضروری است در رویکرد جدید این امر با تهیه و تدوین شیوه‌نامه جامعی از مدارس بزرگ مقیاس محله‌محور و فراهم‌آوردن زیرساخت‌های لازم در همه امور مورد نیاز و استفاده از تجربیات گذشته، به این مهم دست یافت.

گفتنی است در این جلسه، اکرمی مشاور معماری ریاست سازمان نوسازی مدارس، به نقش و اهمیت معماری و همچنین جایگاه والای معماران مدرسه‌ساز در ادارات‌کل اشاره کرد و اظهار داشت: معماری یعنی خلاقیت و معمار همانند آفریننده خود، خالق فضا می‌باشد و باتوجه به اهمیت جایگاه علم و همچنین تعلیم و تعلم در دین مبین اسلام، معماری فضای آموزشی نیز که به تعبیری معلم اول می‌باشد؛ بایستی مورد توجه قرارگرفته و تمامی ظرفیت‌های موردنیاز در خدمت آن قرار گیرد.

وی افزود: رسالت بزرگی بر دوش معماران ادارات‌کل قرار دارد تا این امر مقدس را که عبارت است از خلق معماری فضای آموزش و پرورش برای کودک، به نحو احسن به انجام برساند. از سویی باتوجه به وابستگی نوع نظام آموزش رسمی در کشور و معماری متناسب با نظام تعلیم و تربیت، هماهنگی سازمان نوسازی مدارس و برنامه‌ریزان و سیاست‌گذاران محتوای آموزشی و مدیریت اجرایی مدارس در وزارت آموزش و پرورش را بسیار پراهمیت نشان می‌دهد؛ به ‌نحوی که در بسیاری از موارد پیشگام بودن سازمان نوسازی در معماری با رویکرد روش‌های نوین آموزشی در مقایسه با وزارت آموزش و پرورش وجود داشته که اشکالاتی را در زمان بهره‌برداری ایجاب نموده است که راه حل رفع این موارد در ارتباطات نزدیک و اطلاع از فعالیت‌های یکدیگر و هماهنگی در سیاست‌گذاری‌ها و تصمیم گیری‌ها میسر می‌گردد.

همچنین مجید تابش از طراحان و معماران حوزه مدرسه سازی نوین، اظهار داشت: توجه به آموزش غیررسمی در فضاهای ارتباطی، توجه به روانشناسی رنگ در فضا باتوجه به جنسیت و رده سنی دانش‌آموزان، توجه به فضای سبز، توجه به طراحی مبلمان فضا متناسب با ویژگی های دانش‌آموزان ، توجه به محله و حس تعلق اهالی محل به مدرسه، وجود امکانات ورزشی و پرورشی در مدرسه و همچنین توجه به جزئیات فنی و اجرایی و طراحی یکپارچه در بستر BIM با ارائه بیش از 4000 نقشه اجرایی و اجرای بسیار خوب طرح و هماهنگی کارفرما با تیم طراحی و اجرایی از نقاط قوت این طرح به‌شمار می‌آمد.