متن کامل این یادداشت به شرح زیر است:

اروپا در چند ماه اخیر شاهد چند حمله تروریستی بود؛ شکل گیری ناامنی که طی سالهای گذشته کمتر شاهد آن بود؛ و حال که بازی­های فوتبال جام ملت­های اروپا در حال آغاز شدن است، حفظ امنیت یکی از دغدغه ­های اصلی جامعه ی اروپا شده است.

امنیت پایدار در پی آن است که یک جامعه ی امن و روبه رشد از جنبه های مادی و معنوی ایجاد کند و ارزش های فطری انسانی را با حفظ کرامت های انسان در یک دید جامع و نظام مند با تاثیر گذاری همه مولفه های سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، زیست محیطی و امنیتی ارج نهد. متکی به نیروهای مردمی باشد و مبتنی بر ارزش های مکتبی یک جامعه. امنیت پایدار در سطح داخلی (درون کشوری) با توسعه پایدار ایجاد می شود و در ادامه به دنبال بالا بردن اعتماد مردم به نظام سیاسی از طریق مشارکت سیاسی است. «یکی از ابعاد اصلی امنیت پایدار غیر فیزیکی کردن امنیت و ارجحیت حفط و تداوم امنیت بر ایجاد آن است. در همین راستا هدف، کنترل و از بین بردن ریشه های ناامنی است تا برقراری امنیت در زمان ناامنی.» جامعه اروپا با توجه به نظریه و تعریف مفهوم امنیت پایدار، در جهات داخلی ایجاد امنیت و حفظ و تداوم آن در درون کشور تا حدودی موفق بوده است-سطح بالای توسعه انسانی، توجه به اجتماع و معیشت و فرهنگ داخلی- اما ریشه این احساس منفی امنیت در مدیران سیاسی و شهروندان و در ادامه وقوع حملات تروریستی را در کجا می توان جستجو کرد؟

پایداری امنیت در پیوند عمیقی با قدرت و عدالت قرار دارد. در همین راستا باید به رویکردهای امنیت پایدار توجه کرد. آن چه که مشخص است امنیت پایدار به دنبال تداوم و پایداری مقوله ی امنیت است که جزء با یک دیدگاه و نگرش جامع ایجاد نخواهد شد. بنابراین در این نگرش سیستمی، کوچکترین خللی پایداری را از امنیت خواهد گرفت. «یکی از رویکردهای امنیت پایدار، رویکرد درون گرایی است، به عبارتی شناخت روندهای منتهی به نا امنی و کنترل آنهاست. با کنترل و از بین بردن این روندها می توان جلوی ناامنی ها را گرفت؛ این دیدگاه در مقابل دیدگاه کنترل قرار دارد؛ به عبارتی کنترل در پی درمان است و درون گرایی در پی پیشگیری.» اروپا تا چه حد توانست روندها و جریانات منتهی به این حملات را شناسایی و کنترل کند؟ مسلمانان در درون جامعه اروپا احساس یکی بودن داشتن یا تبعیض و در حاشیه بودن؟ «رویکرد شمولی در امنیت پایدار جریان اصلی تداوم امنیت رو در داشتن چشم انداز مشترک برای همه می داند. امنیت برای همه ی انسان ها در همه ی مناطق جغرافیایی، بنابراین ایجاد ناامنی در سایر کشورها، امنیت در درون کشور مداخله گر را هم به خطر می اندازد به عبارتی امنیت پایدار ادغام امنیت محلی، ملی، منطقه ای و جهانی است و کشوری که به دنبال جنگ در کشور دیگر است به امنیت پایدار در درون خود دست نخواهد یافت.» جامعه اروپا و به عبارتی غرب با دخالت در امور داخلی کشورهای دیگر و جنگ افروزی و ایجاد ناامنی در فراسوی مرزهای خود، امنیت پایدار ملی خود را نیز خدشه دار می کند. پیوستگی و ارتباط و حس تعلق مکانی-اجتماعی جوامع با وجود فاصله از بین نمی رود و با توجه به نظریه پخش فضایی-جغرافیایی خشونت در درون مرزهای جامعه اروپا هم شکل خواهد گرفت. آن چه که در اروپا شاهد آن هستیم نتیجه عدم توجه به امنیت پایدار هستیم. باید در این راستا هویت و فرهنگ جامعه شناخته شود. امنیت براساس شاخص ها می تواند وجود داشته باشد اما پایداری آن نیاز به شکل گیری احساس امنیت قوی در بین مدیران سیاسی و شهروندان یک کشور است، و موفقیت در این زمینه نیاز به حفظ اقتدار اخلاقی برای غلبه بر تهدیدهای امنیتی مشترک دارد. امنیت انسانی رکن اصلی امنیت پایدار است که مرز جغرافیایی ندارد.

علاوه بر این موارد امنیت پایدار از امنیت فیزیکی، رفاه اقتصادی و هویت اجتماعی شکل می گیرد، به نظر می رسد آن چه که در اروپا مورد غفلت قرار گرفته، هویت اجتماعی شهروندان باشد. احساس در حاشیه بودن مسلمانان و شکل گیری جریانی از احساس منفی به مرکز، که تبدیل به خشونت شده است.