شاید کسی تصور نمی کرد زمانی که انتخابات ریاست جمهوری سال 88 در خردادماه برگزار شود روز 9 دی همان سال اتفاقی بیفتد وحماسه ای رقم زده شود که تا چندسال بعد این روز برای ملت ایران ونظام مقدس جمهوری اسلامی ایران خاطره انگیز باشد.درواقع روز 9 دی زمانی مهم شد که پس ازاعلام نتایج انتخابات خردادماه سال 88 دوتن از کاندیدهایی که در کورس انتخاباتی قافیه را به رقیب خود باخته بودند با قبول نکردن نتایج انتخابات هواداران خود برای اعتراض وراه اندازی راهپیمایی به منظوراعلام مخالفت رسمی با نتایج انتخابات به خیابانها در روز25 خردادماه دعوت کردند وهمین اعلام عمومی از سوی این کاندیدهای متعرض به نتایج انتخابات کافی بود تا دشمنان ورسانه های مخالف نظام وانقلاب اسلامی دوباره از سوژه ای داغ برای پرداختن به آن طی چند روز وحتی چند ماه بهره مند شوند.
البته داستان تنها به اینجا ختم نشد ووقایع روز25 خرداد ماه سال88 آنقدرتلخ ووحشتناک بود که دوباره پرداختن به آنها خاطرات تلخی را تداعی خواهد کرد.
ازطرفی پس از روز 25 خرداد سال 88 رهبرمعظم انقلاب که بارها در جلسات خصوصی به کاندیدهای معترض به نتایج انتخابات نسبت به شکل گیری آشوب ودرگیری در خیابانهای پایتخت هشدار داده بودند با حضور حکیمانه خود در نماز جمعه تهران زورآزمایی خیابانی را محکوم کردند واز کاندیدهای معترض وهوادارانش خواستند با بازگشت به مجاری قانونی اعتراض خود را از طریق شورای نگهبان پیگیری کنند وبه شورای نگهبان هم نسبت به رسیدگی منصفانه به این اعتراض ها توصیه کردند.
اما تنها یک روزپس از سخنان موثر وراهگشای مقام معظم رهبری وتوصیه های ایشان به کاندیدهای معترض به انتخابات شاهد آتش گرفتن مسجد،اتوبوس وحتی شکستن شیشه های بانک ها ومراکز عمومی از سوی کسانی بودیم که خود رامنتصب به کاندیدهای معترض به نتایج انتخابات می دانستند بودیم.
در واقع میرحسین موسوی ومهدی کروبی که ازقبل جریانات حامی خودشان را پیروز انتخابات می دانستند با حمایت رسمی وشخصی دولت اصلاحات وسکوت بعضی بزرگان در قبال اعتراض ها وآشوب های خشن خیابانی که به مناسبت های مختلف از 13 آبان گرفته تا 16 آذر 1388 رخ داد بهانه ای برای سوء استفاده دشمنان از شرایط موجود را حداقل به مدت 8 ماه به آنها دادند.
درحقیقت خسارت های مالی آشوب های خیابانی از یک طرف وایجاد رعب وحشت در جامعه طی 8 ماه ازسال از طرف دیگر موجب شد تا مردم نتوانند حتی به امور جاری وعادی خود برسند.
اعتراض های انتخاباتی این دوکاندید معترض با اعتقادات دینی مردم هم رقم خورد و روزعاشورای سال 88 تنها روز عاشورا در کشور بود که عده ای با کف وسوت درکف خیابانهای پایتخت به شادمانی پرداختند وشاید بتوان اوج بی حرمتی معترضان به نتایج انتخابات را در روز عاشورای حسینی سال 88 دید به طوری که پس از این روز وتوبه نکردن نخبگان وخواص سیاسی وعدم بازگشت آنها به قطار انقلاب اسلامی واستمرار همنوایی آنها با ساز دشمنان سبب شد تا این دوکاندیدمعترض به همراه بعضی خواص ونخبگان به حرمت شکنان وسران فتنه لقب بگیرند.
اما پس از وقوع اتفاقی نادر وکم سابقه در روز عاشورای حسینی که منجر به صدور بیانیه میرحسین موسوی وخداجو خواندن افرادی که با کف وسوت اقدام به شادی در روز عزای حسینی کردند .
مردم غیور وهمیشه در صحنه ایران با حضور میلیونی خود در روز 9 دی در خیابانهای شهرهای مختلف کشور پاسخ محکمی به حرمت شکنان وسران فتنه دادند وبا حمایت قاطع از اعتقادات دینی ونظام مقدس جمهوری اسلامی ایران در این روز به جهانیان ودشمنان استکباری نشان دادند که با همه قوا پشتیبان ولایت فقیه و نظام حاکم برکشورشان هستند.
