وی همچنین به رایج ترین اختلالات حوزه گفتار و زبان اشاره کرد و گفت: رایج ترین اختلالات حوزه گفتار و زبان را در دو طیف اصلی اختلالات زبانی و اختلالات گفتاری تقسیم می‌کنیم.

شایع‌ترین اختلالات گفتاری، اختلال تولید کلمات یا تلفظ در کودکان است

 وی در تشریح اختلالات گفتاری افزود: شایع ترین اختلالات در حوزه گفتاری، مربوط به کودکانی است که به هر دلیلی اختلال تولید کلمات یا تلفظ دارند. برای مثال کودکانی که کلماتی مانند "سیب، کفش و صندلی" را ناقص و نارسا بیان می‌کنند، دارای اختلالات تولیدی هستند و می‌توان گفت که این مشکل بیشتر در کودکان پیش دبستانی مشاهده می شود.

 « گروه دیگر با اختلالات گفتاری، افرادی هستند که در روانی گفتارشان اختلال دارند از جمله کسانی که شبه لکنت یا لکنت دارند، یعنی نمی‌توانند به طور روان صحبت کنند. این مشکل هم بیشتر در میان کودکان پیش دبستانی و البته گاهی هم در سنین بالاتر اتفاق می افتد ».

 بگفته دکتر فرازی، « برخی دیگر از اختلالات گفتاری بر اثر ضایعات عصبی، مغزی و نخاعی ایجاد می‌شود که اصطلاحا به عنوان "گفتار فلجی یا دیزآرتریک" شناخته می‌شود. در این افراد در عین حال که عضلات سالم هستند، کندی در روانی گفتار، تولید گفتار و تولید واج، رخ می دهد ».

 وی همچنین گفت: گروه دیگری از اختلالات گفتار، تحت عنوان اختلالات صوت مطرح است و کسانی که به دلایلی صدا و صوت‌شان حالت گرفته، نفس آلود و خشن شده و به اصطلاح صدایشان مقطع مقطع می‌شود به آن دچار هستند. برای مثال کودکانی که زیاد جیغ و داد می‌کنند، افرادی که حرفه‌شان به نحوی است که زیاد از صدایشان استفاده می‌کنند (مانند معلمان، خوانندگان و از این قبیل افراد)، ممکن است دچار اختلالات صدا شوند.

  دکتر فرازی در ادامه به اختلالات زبانی اشاره کرد و افزود: در گروه اختلالات زبانی، زبان را یک نظام هماهنگ و سازمان یافته متشکل از واج، معنا، صرف، نحو و کاربردشناسی زبان می‌دانیم که به صورت بالقوه در ذهن، فعل و انفعالات انجام می‌دهد و کسانی که به هر دلیلی دچار آسیب مغزی مانند استروک یا سکته مغزی می‌شوند،  احتمال اینکه نواحی مربوط به گفتار و زبان در سیستم عصبی‌شان آسیب ببیند، زیاد است. در این صورت اختلال گفتار این افراد به عنوان یک اختلال برجسته تحت عنوان " آفازی " شناخته می‌شود که هم در سنین کودکی و احتمالا در سنین بزرگسالی هم رخ می دهد و حتی این افراد می‌توانند دچار اختلال بلع یا اختلال در تغذیه هم شوند.

مسئول بخش گفتاردرمانی بیمارستان توانبخشی رفیده در ادامه سخنانش، یک گفتاردرمانگر خوب را با صفاتی چون صبور، خلاق و خوش برخورد توصیف کرد و گفت: با توجه به اینکه نتیجه کار یک گفتاردرمانگر ممکن است در دراز مدت خود را نشان دهد، گفتاردرمانگر باید صبور باشد، خلاق و خوش برخورد باشد، منش و دانش بالایی در این حوزه کسب کند، و از نظر ویژگی‌های روانی گفتار، بدون نقص گفتار باشد و خیلی روان حرف بزند، علاقه مند به حوزه گفتار، و متعهد به اخلاق حرفه‌ای این رشته باشد.

 این عضو هیات علمی گروه آموزشی گفتاردرمانی دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی در پایان این گفت وگو، به شرایط جذب دانشجویان این رشته نیز اشاره کرد و افزود: برای موفقیت بیشتر در این حوزه، دانشجویان باید با کسب اطلاعات کافی از رشته، بازار کار و ویژگی‌های شغلی آن را انتخاب کنند، کسانی که دارای نقص اختلالات گفتاری هستند، نباید این رشته را انتخاب کنند، چون احتمال موفقیت آنان کم است و همچنین به نظرم اگر جذب دانشجویان از طریق مصاحبه انجام بپذیرد، نتایج بهتری خواهد داشت.

انتهای پیام/