«جو بایدن» رئیس جمهور ایالات متحده پنجشنبه 23دسامبر (3 آذر) رسماً طرح به اصطلاح «قانون پیشگیری از کار اجباری اویغور» را امضا کرد که واردات همه محصولات از شین جیانگ را ممنوع می‌کند مگر اینکه آن شرکت بتواند بیگناهی خود را تایید و ثابت کند که در زنجیره تامین خود هیچ «کار اجباری» مشاهده نمی‌شود.
به گزارش جامعه ایده آل ؛«جو بایدن» رئیس جمهور ایالات متحده پنجشنبه 23دسامبر (3 آذر) رسماً طرح به اصطلاح «قانون پیشگیری از کار اجباری اویغور» را امضا کرد که واردات همه محصولات از شین جیانگ را ممنوع می‌کند مگر اینکه آن شرکت بتواند بیگناهی خود را تایید و ثابت کند که در زنجیره تامین خود هیچ «کار اجباری» مشاهده نمی‌شود.
بسیاری از گروه‌ها و شرکت‌های تجاری معروف از بندهای اصلی این لایحه ناراضی هستند و می‌گویند که تائید بیگناهی بسیار دشوار است. شرکت‌هایی مانند «نایکی»، «کوکاکولا» و «اپل» از طریق لابی در کنگره سعی کردند تا این بند را تضعیف کنند و ادعا کردند که تصویب این لایحه ممکن است به زنجیره تامین که تحت تاثیر قرار گرفته، آسیب جدی وارد کند.
سیاستمداران آمریکایی مدام می‌گویند که به حقوق بشر اویغورهای شین جیانگ اهمیت می‌دهند و می‌خواهند از به اصطلاح «کار اجباری» جلوگیری کنند؛ اما اقدام اخیر آنها ممنوعیت واردات محصولات از شین جیانگ است. در واقع هدفشان این است که حق اویغورهای شین جیانگ برای اشتغال به کار را سلب کنند تا اویغورها در فقر و تهیدستی گرفتار شوند و از دولت ناراضی باشند و در نهایت به هدف نهایی مهار چین با سوء استفاده از شین جیانگ برسند. همانطور که آنان اغلب ریاکارانه می گویند در کنار مردم ایران ایستاده اند، اما چماق تحریم‌ها را علیه مردم عادی ایران اعمال می کنند.
در چند سال گذشته سیاستمداران آمریکایی دروغ‌های بزرگی مانند «نسل کشی» و «کار اجباری» در شین جیانگ را جعل کردند اما اکنون این کلاهبرداران روز به روز غرق در نمایش‌های خود شده و کاملاً خود را شستشوی مغزی داده‌اند.
نسل کشی‌های زیادی در تاریخ بشر رخ داده است و استعمارگران اروپایی و آمریکایی برای مدت طولانی سرخپوستان را در قاره آمریکا قتل عام کردند که این قطعا طولانی ترین و جدی ترین نسل کشی است.
آمارها نشان می دهد که جمعیت شین جیانگ در چند دهه گذشته به طور پیوسته در حال افزایش بوده است و جمعیت اویغورها با سرعت بسیار بیشتری نسبت به جمعیت قوم «هان» رشد کرده است. به عبارت دیگر، اگر بتوان این را «نسل کشی» نیز نامید، پس وقتی استعمارگران آنگلوساکسون پا به قاره آمریکای شمالی گذاشتند، کشتار سرخپوستان آنها باید جمعیت این قوم را بیشتر و بیشتر کرده باشد نه اینکه به مانند امروز در اقلیتی کم‌جمعیت به سر ببرند.