وی ادامه داد: برای نوشتن اشعارم تلاش میکنم تا همه اقشار جامعه چه خاص و چه عام متوجه شوند ودر نوشته هایم  سبکی را دنبال میکنم که به احساسات هر کسی نزدیک باشد ، این مجموعه توسط "نشر اراده" در تیراژ ۱۰۰۰ عدد به چاپ رسیده و خوشبختانه با وجود بحران کوید ۱۹ استقبال خوبی از این کتاب شده است.

وی افزود: هردو مجموعه شعر به نامهای "برزخ‌خیال" و "زمزمه‌های‌جامانده"  به زمان و جامعه‌ خاصی اشاره ندارد،ولی شاید بهتر باشد در اینجا درد و دلی هم داشته باشم که خالی از لطف نباشد، متاسفانه شعر و ادبیات در زمان حال ، بسیار مظلوم واقع شده و کمتر مورد حمایت قرار می گیرد و کمتر دنبال می شود ، جوانان برای ارضای احساسات خودشان کمتر سراغ شعر و نوشته‌های ادبی میروند و بیشتر با ادبیات خاص و منحصر به فرد  خودشان که در جامعه کنونی بسیار مصطلح شده است استفاده میکنند،هنر دوستان و آشنایان همیشگی با ادبیات در این روزها بیشتر در گیر اتفاقات اجتماعی پیرامون خود هستند و شاید همین باعث شده است که ادبیات مظلوم واقع شود،اما شاعران ونویسندگان همچنان پر تلاش و عاشقانه مینویسند تا شاید در این روزها آرامشی در ذهنها و در قلبها ایجاد کنند.

وی گفت: در مجموعه اولم  "برزخ‌خیال"   تلاش کردم  با ساده ترین واژه‌ها و جملات مفهوم را برسانم تا کسانی که حتی علاقه‌ای به شعر و ادبیات ندارند  با خواندنش مفهوم را دریافت کنند و با احوالات خودشان مطابقت و از آن لذت ببرند  و در این میان با بازخورد مخاطبین تا حدودی هم آشنا شدم که باعث خوشحالی بنده از هدف خویش بود.
وی ادامه داد: در کتاب دومم ابهام را بیشتر وارد متن و نوشته ام کردم طوری که شاید برای درک مفهوم نهفته در آن متن، خواننده کمی نیاز به دقت بیشتر داشته باشد و برای درک هدف من  از نوشتن آن شعر، به چالش ذهنی کشیده خواهد شد، اما در مجموع، متن و اشعارم را به شکلی به نگارش در آوردم که هر خواننده ای بتواند خودش را در بطن تلخی و شیرینی آن شعر قرار بدهد و واژه‌ها را به درون خودش بکشاند و بتواند جمله به جمله و واژه به واژه   تجسم سازی کند ‌و خود را در عمق ماجرای شعر مربوطه قرار بدهد.
ودر پایان شیخ محبوبی ادامه داد: ای کاش به کتاب و کتابخوانی و ادبیات بیشتر بها داده میشد و کاش مناسباتی برای همایشهایی پرشور و عمومی اختصاص میدادند تا با ایجاد شور و حال در این همایشها مخاطبین بیشتری جذب می شدند و عشق و علاقه را در جوانان بیش از پیش نشان میدادیم.