سی و چهارمین شب ایران با موضوع "شب عشایر" به بررسی زندگی محمد بهمن بیگی، شخصیت برجستهای در زمینه تعلیم و تربیت عشایری اختصاص یافت. این برنامه با خاطرات شخصی و آشنایی با زندگی عشایر آغاز شد و به بررسی آثار و تلاشهای بهمن بیگی در راستای سوادآموزی و بهبود وضعیت آموزشی عشایر توسط کارشناس پرداخته شد.
به گزارش جامعه ایده آل؛به نقل از روابط عمومی فرهنگسرای سرو، عصر روز سه شنبه 15 مهر ماه محمد اقلیدی کارشناس نشست در ابتدا این شب فرهنگی، به بیان تجربیات شخصی خود از دوران کودکی و نوجوانی در شهرستان اقلید، واقع در استان فارس پرداخت. او با اشاره به اینکه اقلید یکی از مناطق ییلاق عشایر قشقایی، باصری و کردشولی است، گفت: "به واسطه شغل پدرم در سازمان دامپزشکی، مکررا به ییلاق عشایر رفت و آمد داشتم و از همان زمان با زندگی عشایر آشنا شدم."
ایشان در ادامه گفت: به یکی از کتابهای مهم ادبیات فارسی اشاره کرد که به ماجرای زندگی محمد بهمن بیگی مربوط میشود. او کتاب "چهار مقاله" اثر نظامی عروضی سمرقندی را معرفی کرد و داستان سرودن شعر معروف رودکی با مطلع "بوی جوی مولیان آید همی" را در این کتاب بیان کرد.
وی افزود؛ زندگینامه محمد بهمن بیگی بر اساس یادداشتهای خودش در کتاب "بخارای من ایل من" روایت شد. داستان اول این کتاب با عنوان "بوی جوی مولیان" به شرح دوران کودکی بهمن بیگی در میان ایل، تبعید به همراه پدرش به تهران، ادامه تحصیل، دریافت مدرک لیسانس و ماجراهای زندگیاش میپردازد. همچنین، نامهای از برادرش که زندگی او را متحول میکند نیز مورد بحث قرار گرفت.
سخنران سپس به خدمات و زحمات محمد بهمن بیگی در راستای سوادآموزی اشاره کرد و مشقات او در این زمینه را تشریح نمود. او مختصری درباره کتابهایی که بهمن بیگی تألیف کرده بود نیز صحبت کرد و تأکید کرد که آثار او نقش بسزایی در ارتقاء سطح آموزش عشایر داشته است.
در پایان نشست، یادمانها و یادبودهایی که درباره محمد بهمن بیگی وجود دارد، مورد بررسی قرار گرفت. از جمله چاپ تمبر یادبود و نامگذاری برخی خیابانها و معابر در شهرهای مختلف ایران که نشاندهنده اهمیت و تأثیرگذاری او در تاریخ تعلیم و تربیت عشایری است.
این شب فرهنگی با هدف معرفی فرهنگ غنی عشایر و تلاشهای افراد تأثیرگذار در این حوزه برگزار شد و حضار را با زندگی و خدمات محمد بهمن بیگی آشنا کرد.