به گزارش شبکه خبری ایرانیان ،مشروح این یادداشت را در ادامه می خوانید:
بعثت، نهایت آرزوی مشتاقان بود
بر اساس تعالیم اسلام، بعثت، آمال و آرزوی مشتاقان بود. منظور حضرت ابراهیم (علیه¬السلام) از جمله: «رَبَّنا وَ ابْعَثْ فِيهِمْ رَسُولًا مِنْهُمْ» بعثت خاتم الانبياء (صلی¬الله¬علیه¬وآله) بود، همچنان كه حضرتش فرمود: «من دعاى ابراهيم هستم». (المیزان،ج1،ص432) پیش از بعثت نیز، هنگامی که كفّار عرب متعرض يهود مي-شدند، و ايشان را آزار مى‏دادند، يهودیان آرزوى بعثت خاتم الانبياء (صلی¬الله¬علیه¬وآله) را مى‏كردند، و مى‏گفتند: اگر پيغمبر ما كه تورات از آمدنش خبر داده مبعوث شود، و نيز بگفته تورات به مدينه مهاجرت كند، ما را از اين ذلت و از شرّ شما اعراب نجات می¬دهد: «وَ كانُوا مِنْ قَبْلُ يَسْتَفْتِحُونَ عَلَى الَّذِينَ كَفَرُوا؛ و پيش از اين، به خود نويد پيروزى بر كافران مى‏دادند، كه با كمك آن، بر دشمنان پيروز گردند» (بقره89)
* بعثت، پیامی به گستره جهان بود
قرآن کریم هیچگاه از واژه پیامبر اسلام برای حضرت محمد (صلی¬الله¬علیه¬وآله) استفاده نکرده است بلکه با عنوان «رسول الله» از آن جناب یاد می¬کند: «مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ» (فتح 29). زیرا آن حضرت برای همگان مبعوث شد: «وَما أَرْسَلْناكَ إِلاَّ كَافَّةً لِلنَّاس‏؛ و ما تو را جز براى همه مردم نفرستاديم‏» (سبأ 28) تا مرزهای نژادی و زبانی را برافکند و بنیان استوار تقوا را به جای آن دراندازد. چنانکه فرمود: به سوی سیاه و سفید مبعوث شده¬ام: «بعثت الى الأحمر و الأسود». (تفسیر نورالثقلین،ج4،ص336). تفاوت بعثت حضرت ختمی مرتبت (صلی¬الله¬علیه¬وآله) با دیگر پیامبران آن است که آنان تنها بسوی ملّت خود فرستاده می¬شدند اما آن حضرت به سوی جهانیان مبعوث شد.
* بعثت، درس خودشناسی و مبارزه با تزویر بود
مهم‌ترین وظیفه‌ی پبامبران الهی دریدن پردهای جهل و نفاق بود چه اینکه بعثت پیامبر خدا (صلی¬الله¬علیه¬وآله) از همان ابتدا پرده تزویر را کنار زد و باطن مدعیان منجی را بر ملاساخت: «فَلَمَّا جاءَهُمْ ما عَرَفُوا كَفَرُوا بِه‏؛ با اين همه، هنگامى كه اين كتاب، و پيامبرى را كه از قبل شناخته بودند نزد آنها آمد، به او كافر شدند». (بقره89) كلمه (كانوا) نشان می¬دهد اين آرزو را قبل از هجرت رسول خدا (ص) همواره مى‏كرده‏اند، به حدى كه در ميان همه كفار عرب نيز معروف شده بود اما به محض اینکه: پیامبر خدا (صلی¬الله¬علیه¬وآله)، بسوی آنان آمد، به آن جناب کافر شدند. (تفسير الميزان، ج‏1، ص: 334-335) حقیتاً، بعثت درس بزرگی برای منتظران ظهور منجی است. بعثت کلاسی است که به ما درس خوشناسی می¬دهد، چه که با یافتن خود، به تکامل و سعادت واقعی دست می¬یابیم. چنانکه حضرت امیر (علیه السلام) فرمودند:‌ «لتثیروا لهم دفائن العقول» (نهج البلاغه، خ1)  
* بعثت، بازگشت به وحدت امّت¬ها بود
براساس آیات قرآن، مردم قبل از بعثت انبياء همه يك امت بودند، اما بخاطر زیاده خواهی و ظلم و مستکبران به اختلاف و تفرفه کشیده شدند و به همین دلیل خداوند متعال انبیای خود را فرستاد تا آنان را از کثرت به وحدت دعوت نمایند. «كانَ النَّاسُ أُمَّةً واحِدَةً فَبَعَثَ اللَّهُ النَّبِيِّينَ» (بقره 213) بنابراین، هدف انبیاء اتحاد و همبستگی همه آحاد بشر است. آنان آمده اند تا انسان ها را از اوهام و خیالات برهاننند و آنها را به آب حیات برسانند. با توجه به دغدغه جدی پیامبر خدا (صلی¬الله¬علیه¬وآله) مبنی بر وحدت و اتحاد میان مسلمانان، بر همه ما واجب است تا برای ایجاد برادری در میان همه فرق مسلمین بکوشیم و در این راه از هر سخن و نوشته تفرقه انگیز بپرهیزیم و همانطور که مقام معظم رهبری (مدّظلّه) فرمودند: شیعه و سنّی در جمهوری اسلامی باید در کنار یکدیگر باشند چرا که اگر روزی مسلمانان متفرق شوند دشمنان بر آنان غلبه خواهند کرد. به امید روزی که همه مسلمانان تحت لوای اسلام و نام مقدس حضرت رسول اکرم (صلی¬الله¬علیه¬وآله وسلم) در برادری و همبستگی کامل زندگی کنند و هیچ کس به نام داشتن عقایدی مشروع تکفیر و طر نشود.

کلمات کلیدی